Między światami – rzeźbiarskie narracje Bogumiły Leśniak

Wystawa, którą prezentujemy w Galerii Sztuki Ludowej, stanowi podsumowanie czterdziestoletniej działalności twórczej Bogumiły Leśniak. Artystka urodzona w Suchej Beskidzkiej od najmłodszych lat miała do czynienia z rzemiosłem ludowym. Jej największą pasją jest rzeźba, ale sięga także po haft i malarstwo na szkle. Kiedy wyszła za mąż, zafascynowały ją tradycje stryszawskie, które przejęła od męża. Słynna rodzina Leśniaków – twórców ludowych – zaszczepiła w niej zamiłowanie do drewnianych, kolorowych ptaszków, wykonywanych szczególnie w okresie Bożego Narodzenia. Pracuje jako nauczycielka. Po pracy każdą wolną chwilę spędza w pracowni, gdzie z pietyzmem i oddaniem przyozdabia wystrugane postacie.

Szczególnie upodobała sobie wizerunki Maryi i Jezusa, gotowe postacie często umieszcza z zdobionych kapliczkach. Bogumiła Leśniak przywiązuje wagę do ornamentów. Widać to szczególnie w rzeźbiarskich realizacjach aniołów, które artystka ubiera w barwne i wzorzyste sukienki oraz wyposaża w różne atrybuty. W okresie przedświątecznym wykonuje szopki oraz ptaszki na choinkę. Dba o wierność kolorów charakterystycznych dla każdego gatunku. Rzeźbi prace będące, jak mówi, „pieczątką” życia wsi. Kobiety przy pracy, postaci w ludowych strojach, a nawet pastuszków. W ten sposób powstają swoiste rzeźbiarskie narracje lokalizowane między światami – tym ziemskim i tym niebiańskim.

Na ekspozycji można zobaczyć różne grupy tematyczne pokazane w formie figur i płaskorzeźb: grające chóry anielskie, postacie świętych patronów (św. Józef, św. Florian, św. Franciszek), szopka bożonarodzeniowa oraz liczne przedstawienia maryjne (Matka Boża Fatimska, Ludźmierska, Kodeńska i in.).

Osobną grupę tematyczną stanowią prace przygotowane w ramach stypendium twórczego Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi. Są to płaskorzeźby będące twórczą interpretacją zwyczajów i obrzędów od adwentu do zapustów, powstałe na podstawie obserwacji własnych artystki, jaki i źródeł etnograficznych. Na uwagę zasługuje grupa rzeźbiarska przedstawiająca zwyczaj kolędniczy obecny w tradycjach Krakowiaków Zachodnich i u Górali Kliszczackich oraz Babiogórskich. – „Chodzenie z Dorotą”. Była to inscenizacja męczeństwa św. Doroty, która nie chciała wyprzeć się swojej wiary w chrześcijańskiego Boga, a objawieniem i darem w postaci jabłek oraz róż nawróciła żołnierza Teofila. Jest to tradycja rzadko już dzisiaj obecna, nawet w okresie kolędniczym, choć m.in. mieszkańcy Podbabiogórza starają się ją podtrzymywać i przekazywać ją młodszym pokoleniom. W korowodzie obok świętej Doroty pojawiają się inne postacie: król Fabryceusz, Teofil, rycerz, kat, anioł i diabeł.

Miejsce: Galeria Sztuki Ludowej STL, ul. Grodzka 14, Lublin

Kiedy: od 1 czerwca do 31 sierpnia 2024 w godz. pracy galerii

Kurator wystawy: Katarzyna Kraczoń

Organizator: Stowarzyszenie Twórców Ludowych