Andrzej Wojtczak jest jednym ze współtwórców tzw. „kutnowskiego ośrodka rzeźbiarskiego”. Od ponad czterdziestu lat zajmuje się rzeźbą w drewnie. Jego domeną jest także malarstwo na płótnie.

Zdolności plastyczne i wrażliwość na sztukę ujawniły się już w szkole podstawowej. W 1975 roku Andrzej Wojtczak po raz pierwszy publicznie zaprezentował swoje prace na wystawie pokonkursowej w Muzeum w Łęczycy. Wykonywane przez niego przedstawienia Chrystusa Frasobliwego, Madonn, piety, a także świętych, których twarze wyrażają smutek, ból, dostojeństwo, powagę czy radość – bardzo szybko zostały zauważone przez odbiorców.

Dużym atutem twórczości Andrzeja Wojtczaka jest  umiejętność kształtowania bryły i kompozycji. Jego wielopostaciowe realizacje, jak: Boże Narodzenie, Zaśnięcie, Koronacja Matki Boskiej, Ucieczka do Egiptu i wiele innych, są niemal doskonałe. W ujęciach tematów sakralnych podejmowanych przez artystę zastanawia oryginalna interpretacja przekazywanych treści, która sugeruje znaczącą rolę jego własnych przemyśleń. Przykładami osobistej refleksji nad podjętym tematem są bez wątpienia przedstawienia Ostatniej Wieczerzy, Świętej Rodziny, Matki Boskiej Gromnicznej, Siewnej i Żniwnej oraz licznych świętych i patronów. Powyższych walorów dzieł artysty dopełnia łagodny koloryt jego prac i stosowane techniki snycerskie.

Andrzej Wojtczak jest prekursorem stosowania pewnych rozwiązań tematycznych w sztuce ludowej m.in. tryptyków – tak bardzo charakterystycznych właśnie dla jego twórczości. Jest perfekcjonistą w przekazywaniu treści i nastroju wykonywanych rzeźb. Potrafi wielokrotnie modyfikować wybrany temat, starając się doprowadzić go do formy najbardziej adekwatnej do jego artystycznych wizji.

 Walory rzeźb Andrzeja Wojtczaka odnajdujemy również w jego obrazach – malarstwo także stało się dla niego ważną dziedziną. Początkowo na desce, później na płótnie utrwala swoje wyobrażenie świata niezwykłego – bajkowego, magicznego, niekiedy wręcz mitycznego, a zarazem jakże bliskiego i rozpoznawalnego.

Już pod koniec lat siedemdziesiątych Andrzej Wojtczak rozpoczyna współpracę z CEPELIĄ, w latach osiemdziesiątych pracami artysty zaczynają się interesować muzea, a także kolekcjonerzy z zagranicy. Rzeźby wędrują do najważniejszych polskich muzeów oraz do prywatnych kolekcji w Niemczech, Francji, Szwajcarii i USA.

Poprzez rzeźbę oraz malarstwo wyraża bogaty świat swojej wyobraźni – stara się przedstawiać, dzięki dłutom i pędzlom, całą swoją życiową filozofię. Jego wypracowane przez lata ujęcia ikonograficzne do dzisiaj zaskakują i stanowią inspirację dla innych twórców.

Andrzej Wojtczak od 1983 roku jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych.

Nagrody i odznaczenia:

• Dyplom uznania za aktywną działalność i rozsławianie dorobku kultury regionu w kraju i za granicą przyznany przez Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, 1997;
• Nagroda Marszałka Województwa Łódzkiego, 2006;
• Medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”, 2009;
• Nagroda im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej”, 2019;
• Nagroda Starosty Kutnowskiego  w dziedzinie twórczości artystycznej upowszechniania i ochrony kultury w uznaniu za całokształt działalności artystycznej na rzecz rozwoju kulturalnego regionu kutnowskiego;
• Nagroda okolicznościowa Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

Konkursy (wybrane):

• Górnik w rzeźbie ludowej, Łęczyca, 1975, wyróżnienie;
• Rolnik i jego praca w rzeźbie i malarstwie ludowym, Łęczyca, 1977, III nagroda;
• Współczesna sztuka ludowa regionu łęczyckiego, Łęczyca, 1978, I nagroda;
• Diabeł Boruta w rzeźbie i legendzie ludowej, Łęczyca, 1980, II nagroda;
• Rzeźba ludowa regionu kutnowskiego, Kutno, 1981, II nagroda;
• Madonny Mazowieckie, Sierpc, 1983, III nagroda;
• Współczesne łęczyckie rękodzieło ludowe i artystyczne, Łęczyca 1986, I nagroda;
• Twoja cześć i chwała, Sierpc, 1987, I nagroda;
• Boże Narodzenie w ludowej plastyce zdobniczo-obrzędowej, Poznań 1987, I nagroda;
• Żywot Maryi Matki Bożej, Sierpc, 1988, I nagroda;
• Wszyscy święci, Łódź 2002, wyróżnienie;
• Pomorska Szopka, Gdynia, 2006, II nagroda;
• XXXIV Konkurs Ludowej Sztuki Religijnej, Kielce, 2007, III nagroda;
• Rzeźba ludowa i nieprofesjonalna w województwie łódzkim, Łódź, 2008, I nagroda

Wystawy:

• I Międzynarodowy Festiwal Sztuki Naiwnej „Nikisz-For”, Katowice, 2008, wystawa zbiorowa;
• Rzeźba ludowa i nieprofesjonalna w województwie łódzkim, Łódź, 2008, wystawa zbiorowa;
• Idą Gody, idą… Inspiracje Bożym Narodzeniem, Łódź, 2008;
• Bóg się rodzi… Boże Narodzenie w rzeźbie ludowej, Łódź 2010, wystawa zbiorowa;
• Un Sauveur nous est ne, Lisieux [Francja], 2010/2011;
• IV Międzynarodowy Festiwal Sztuki Naiwnej „Art-Naiv Festiwal”, Katowice, 2011;
• Polskie Boże Narodzenie, Łódź 2011; wystawa zbiorowa;
• Polskie Boże Narodzenie, Radomsko, 2012, wystawa zbiorowa;
• Nie tylko Frasobliwy… Wizerunki Chrystusa we współczesnej sztuce ludowej województwa łódzkiego, Łódź, Lublin, 2019-2021, wystawa zbiorowa.
• Pradzieje zbawienia. Starotestamentowe Wizerunki Boga i człowieka w rzeźbie ludowej, Lublin, 2022, wystawa zbiorowa.

Bibliografia i źródła:

• Nieuczoną ręką wystrugane. Rzeźby z kolekcji Tadeusza Kacalaka, Lublin 2018, katalog wystawy.
• Pradzieje zbawienia. Starotestamentowe wizerunki Boga i człowieka, Lublin 2022 katalog wystawy
• Materiały i dokumenty zgromadzone w teczce osobowej artysty, archiwum STL, Lublin.