Zbigniew Łabuda urodził się w 1946 r. w Kielcach. Z wykształcenia był spawaczem, monterem sieci wodnokanalizacyjnych. Przygodę z rzeźbą rozpoczął w połowie lat 70. XX w. Zamiłowanie do drewna odziedziczył po ojcu, który był lutnikiem i muzykiem.
Rzeźbił w drewnie przedstawienia o tematyce sakralnej i świeckiej. Zależnie od przedstawianej treści wykonywał formy rzeźbiarskie funkcjonujące jako pojedyncze realizacje, bądź wielofigurowe kompozycje (po kilka figur montowanych do wspólnej podstawy).
Jego prace charakteryzowały gładka, szlifowana powierzchnia i barwna polichromia. Twórca z dużą swobodą posługiwał się kolorem, który emanował ciepłem nawet w scenach dramatycznych. Pośród realizacji spotykamy m.in. kapliczki przydrożne z wizerunkiem Madonny, Frasobliwego, przedstawienia świętych patronów, szopki bożonarodzeniowe zdobione aniołami i ptaszkami.
Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach, Izby Regionalnej WDK w Kielcach oraz w kolekcjach prywatnych.
Zbigniew Łabuda należał do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Zmarł 30 stycznia 2024 r.
Wystawy:
- Od sacrum do profanum. Rzeźba i malarstwo w sztuce ludowej, Muzeum Dialogu Kultur, Kielce, 2018, wystawa zbiorowa.
- Pradzieje zbawienia. Starotestamentowe wizerunki Boga i człowieka, Galeria Sztuki Ludowej STL, Lublin 2021, wystawa zbiorowa.
Konkursy:
- Konkurs Współczesnej Sztuki Religijnej, Kielce, Civitas Christiana, 2016 – nagroda, 2019 – nagroda;
- Świętokrzyski Konkurs Sztuki Ludowej Kielc, 2020, 2021, 2023 – I nagroda
- Pradzieje zbawienia. Starotestamentowe wizerunki Boga i człowieka, STL, Lublin 2021, wyróżnienie.
Źródła i bibliografia:
- Ankieta personalna, teczka osobowa – Archiwum STL.
- Modlitwy pędzlem i dłutem, „Civitas Christiana”, 2009, nr 1.
- Pradzieje zbawienia. Starotestamentowe wizerunki Boga i człowieka w rzeźbie ludowej, red. K. Kraczoń, Lublin 2022, katalog pokonkursowy.
Fot. Maciej Bystrzanowski
