Bazyli Albiczuk urodził się w 1909 r. we wsi Dąbrowica Mała na Podlasiu i tam mieszkał. Pochodził z rodziny chłopskiej, ale mimo odziedziczenia gospodarstwa rolnego właściwie nigdy rolnikiem nie był. Ziemię wydzierżawił pozostawiając sobie dom i niewielki ogród, który wkrótce zamienił w piękny ogród botaniczno-kwiatowy, będący przez wiele lat tematem jego obrazów. Wszechstronnie uzdolniony: malarz, rysownik, rzeźbiarz, muzyk, wyrażający także w sposób subtelny i piękny swoje przeżycia w formie pisemnej, obdarzony wrażliwą naturą, rozmiłowany w pięknie otaczającej go przyrody, którą umiał bacznie obserwować, wspaniały kolorysta, romantyk.
Okres właściwej twórczości artystycznej poprzedziły lata malarstwa rzemieślniczo-zarobkowego. Malował makaty, portrety, obrazy o treści religijnej, odnawiał mieszkania, grał na weselach. Te zdolności towarzyszyły mu od dzieciństwa i dzięki nim, jak sam wspomina, mógł przetrzymać najgorsze lata wojen, tułaczki i biedy. W 1965 r. namalował pierwszy obraz na płótnie zatytułowany „Ogród” będący artystycznym odwzorowaniem własnego ogrodu kwiatowego. W roku następnym obraz ten pokazany na wystawie w Wojewódzkim Domu Kultury w Lublinie od razu zwrócił uwagę krytyków sztuki i naukowców. Od tego czasu zachęcany i ponaglany tworzył cykl „Ogrody” W różnych porach roku, w różnych porach dnia, pogody, nastroju. Obrazy te pokazywane na kolejnych wystawach i konkursach sztuki ludowej i nieprofesjonalnej w kraju i za granicą zyskały coraz większe uznanie i zainteresowanie. Napływały zamówienia z muzeów i galerii, Dąbrowicę zaczęli odwiedzać kolekcjonerzy. Z artystą nawiązała kontakt Desa, za której pośrednictwem kilka obrazów zostało sprzedanych do kolekcji zagranicznych. Zaczęły ukazywać się artykuły i noty biograficzne w krajowych i zagranicznych katalogach i leksykonach. „Ogrody” Albiczuka stały się znane, cenione, sławne i podziwiane. Sam twórca pozostawał skromnym, pracowitym człowiekiem, ciągle poszukującym nowych tematów malarskich w otaczającym go wiejskim krajobrazie.
Bazyli Albiczuk zmarł w 1995 roku.
Nagrody i odznaczenia:
- Nagroda im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej”, 1989.
Wystawy:
- Malarstwo Bazylego Albiczuka, Muzeum w Białej Podlaksiej, 1979, 1994, wystawy indywidualne.
Bibliografia i źródła:
- Marian Pokropek, Bazyli Albiczuk, https://www.nagrodakolberg.pl/laureaci-bazyli_albiczuk.
- Materiały i dokumenty zgromadzone w teczce osobowej twórcy, Archiwum STL w Lublinie.
- Celestyn Wrębiak, Malarstwo Bazylego Albiczuka, Biała Podlaska 1994.
Opracowała Katarzyna Kraczoń
