Czesław Seweryński (ur. 1949 r.) był kontynuatorem rodzinnych tradycji garncarskich, których korzenie wywodzą się z Rędocina, miejscowości słynącej z tej dziedziny twórczości. Umiejętności przejął od ojca Stanisława któremu pomagał już od dzieciństwa, podpatrując jak wykonuje się gliniane misy, dzbany, garnki, foremki na ciasto, durszlaki. Swoje pierwsze prace garncarskie wykonywał na początku szkoły podstawowej.
Z czasem wciąż doskonaląc swój warsztat twórczy zaczął wykonywać rzeźbę w glinie i pod koniec lat siedemdziesiątych zdobywał już nagrody w konkursach, m.in. Civitas Christiana w Kielcach czy w Muzeum Wsi Radomskiej.
Sukcesy na wystawach i ekspozycje w muzeach etnograficznych dodały mu wiary we własne siły, uświadomiły twórcy, że warto po sobie zostawić trwały ślad. Artysta przykłada wielką uwagę do materiału z jakiego postają jego dzieła i jak sam podkreśla „podstawą jest dobra glina, najlepiej taka która leżakuje od wielu lat”. Za pomocą koła garncarskiego robi naczynia, natomiast figurki, kapliczki, płaskorzeźby wytwarza ręcznie nadając im odpowiedni kształt. Wszystkie zdobione polichromią, własnej kompozycji szkliwem. Ale każdy jest inny, unikatowy. Czesław Seweryński tworzy najróżniejsze figury czy postacie. Jego udziałem są podobizny żołnierzy czy Wincentego Witosa. Wykonuje też diabły i czarownice charakterystyczne dla regionu świętokrzyskiego, dominują jednak świątki. Madonny, Chrystusy Frasobliwe, Aniołki, postacie świętych, sceny Męki Pańskiej. Pomimo doskonale opanowanego warsztatu, ciągle poszukuje nowych środków wypowiedzi artystycznej i własnych rozwiązań plastycznych w zakresie kompozycji i oryginalnego zdobnictwa.
Był laureatem wielu prestiżowych nagród na sztukę ludową a jego prace znajdują się na stałych ekspozycjach największych polskich muzeów oraz w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.
Jako kontynuator rodzinnych tradycji swoją wiedzę przekazał też dzieciom i wnukom, czego potwierdzeniem była wystawa zorganizowana w 2010 r. w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Stąporkowie pt. „Saga Rodu Seweryńskich”.
Uczestnicząc w wielu targach, kiermaszach czy przeglądach organizowanych przez instytucje kultury opowiada o tradycjach garncarskich i rzeźby w glinie oraz wprowadzał zainteresowanych w tajniki wytwarzania swoich dzieł, prezentując pokaz wykonywania w glinie. Zwieńczeniem jego zasług w dziedzinie twórczości ludowej była przyznana w 2012 roku Nagroda im. Oskara Kolberga.
Do Stowarzyszenia Twórców Ludowych należał od 1984 r.
Nagrody, odznaczenia:
- Srebrny krzyż Zasługi, 2010
- Nagroda im. Oskara Kolberga, 2012
Wystawy:
- Wystawy zbiorowe (od roku 1982 r.), pokonkursowe w Kielcach, Toruniu, Warszawie, Lublinie.
- Saga Rodu Seweryńskich, Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Stąporkowie, 2010 r. – wystawa indywidualna.
Konkursy:
- Życie i twórczość Jana Kochanowskiego w malarstwie i ceramice, Radom, 1982 – II nagroda
- Sztuka Sakralna, Kielce, 1984 – II nagroda; 1992 – II nagroda
- Droga do Polski, Toruń, 1984 – wyróżnienie
- Ziemia bliska sercu, Toruń, 1988 – wyróżnienie
- Religijna Sztuka Ludowa, Kielce, 1988 – wyróżnienie, 1997 – II nagroda, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003 – wyróżnienie, 2005 – II nagroda, 2006 – I nagroda, 2007, 2008 – III nagroda, 2010, 2011 – II nagroda.
- Święty Wojciech, Lednogóra, 1997 – III nagroda
- Ogólnopolski Przegląd Garncarstwa Ludowego i Rzeźby Ceramicznej, „Cepelia” Warszawa, 1999 – wyróżnienie
- Ogólnopolski Konkurs „A to polskie właśnie …”, 2004, Lublin – nagroda
- Najlepsze prace prezentowane na stoisku podczas Targów Sztuki Ludowej w Kazimierzu, 2006 – I nagroda.
Źródła i bibliografia:
- Ankieta personalna, teczka osobowa – Archiwum STL.
