Jarosław Rodak (ur. 1947 r.) to znany i uznany garncarz pielęgnujący tradycje rodzinne. Po raz pierwszy rozpoczął toczyć na kole garncarskim w 1971 r. Ceramiką (rzeźbą w glinie) ludową zainteresował się, gdy ożenił się z córką znanej ze swych rzeźb ceramicznych Krystyny Mołdawy i zamieszkał w Rędocinie, natomiast umiejętność wytwarzania wyrobów garncarskich zgłębił w pracowni znanego garncarza – Władysława Misiowca, przy pomocy którego opanował wszystkie wzory naczyń toczonych.
Twórca zajmuje się zarówno garncarstwem jak i ceramiczną rzeźba figuralną. W garncarstwie sięga po stare, tradycyjne formy , toczy dzbany, garnki, dzieżki, naczynia kuchenne (cedzaki, rondle), formy do ciasta oraz formy bardziej współczesne – wazony, świeczniki. Naczynia swoje zdobi ornamentem rytym bądź naklejanym. Pokrywa je ciemnozielona lub ciemnobrązowa polewa. Formy jego naczyń jak i ich zdobnictwo nawiązują do starej ceramiki iłżeckiej. Cechuje je doskonałe wyważenie proporcji, olbrzymia staranność i czystość wykonania. To połączenie formy z ornamentem i polewą daje niezwykłe efekty artystyczne.
Rzeźbą ceramiczną zajął się pod wpływem swojej teściowej Krystyny Mołdawy. Rzeźbi przede wszystkim świątki, tzn. postacie Chrystusa Frasobliwego, Piety, kapliczki. Zaskakują one oryginalnością rozwiązań plastycznych i ekspresją przedstawionych postaci.
Prace jego znajdują w muzeach w całej Polsce, m.in. w Warszawie, Toruniu, Lublinie, Kielcach, Płocku, Krakowie a także u prywatnych kolekcjonerów w kraju i zagranicą. Posiada pracownię garncarską w której wspólnie z żoną Barbarą, przyjmuje zainteresowanych, prowadząc pokazy i warsztaty garncarskie. Bierze udział w licznych targach i kiermaszach sztuki ludowej na terenie całego kraju. Umiejętności przekazał swojemu synowi – Markowi który z powodzeniem kontynuuje tradycje rodzinne.
Jarosław Rodak jest twórcą niezwykle ambitnym, kontynuatorem najlepszych tradycji ginącego już garncarstwa ludowego i rzeźby ceramicznej.
Odznaczenia, nagrody:
Nagroda im. Oskara Kolberga, 2004
Wystawy:
Wystawy zbiorowe, pokonkursowe w Kielcach, Krakowie, Toruniu, Radomiu, Gorzowie, Iłży, Lublinie.
Konkursy:
- 1976 r., 1977 r., 1978 r., 1980 r. – „Sakralna sztuka ludowa” – org. przez PAX w Kielcach – wyróżnienia,
- 1978 r. – „Zabawki ludowe” – org. Muzeum Etnograficzne w Krakowie – wyróżnienie,
- 1978 r. – I Ogólnopolski Przegląd Twórczości Kulturalnej Wsi – Gorzów – wyróżnienie,
- 1979 r. – „Ogólnopolski Konkurs na Ludowe Wyroby Ceramiczne” – org. Muz. Etnograficzne w Toruniu – wyróżnienie,
- 1979 r. – „II Konkurs Regionalnej Sakralnej Sztuki Ludowej” – org. PAX w Radomiu – II nagroda
- 1980 r. – „Ceramika Ludowa” – org. Spółdzielnia „Chałupnik” w Iłży – wyróżnienie
Źródła i bibliografia:
Ankieta personalna, teczka osobowa – Archiwum STL
