Stanisław Denkiewicz ( mieszkał we wsi Jedlnia Kościelna, na terenie Puszczy Kozienickiej. Rzeźbić zaczął jeszcze przed II wojną światową. Od młodzieńczych lat, pasąc krowy, strugał dla siebie ptaszki, figurki zwierząt. W wieku 18 lat zaczął rzeźbić dla ludzi drewniane laski w stylu zakopiańskim, jak również papierośnice, pudełeczka na tabakę, ramki dla obrazów z ozdobną snycerką. Dwa lata później zajął się rzeźbą figuralną. Na początku rzeźbił postacie i sceny z życia wsi, by z czasem coraz bardziej rozszerzyć tematykę prac o miejscowe legendy, wydarzenia historyczne i postacie biblijne.Do pracy twórczej zachęcał go etnograf Stefan Rosiński.
Jego rzeźby i płaskorzeźby, cechujące się dużym dostojeństwem i spokojem, pokrywa polichromia lub są w naturalnym kolorze drewna. Był twórcą na wskroś autentycznym i szczerym.
Jego twórczość, wielokrotnie nagradzana, stała się znana nie tylko w Polsce, ale też za granicą. Znajduje się w licznych muzeach w Polsce i w prywatnych zbiorach. Twórca był wielokrotnym uczestnikiem Jarmarków Płockich. Należał do Stowarzyszenia Twórców Ludowych, zasiadał też we władzach jego Zarządu Głównego. Przez wiele lat współpracował z Cepelią i Desą.
Nagrody i odznaczenia:
- Złoty Krzyż Zasługi, 1964,
- Zasłużony Działacz Kultury, 1971;
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1979;
- Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki, 1979;
- Ogólnopolska Nagroda Artystyczna im. Jana Pocka, 1980;
- Nagroda im. Jana Kochanowskiego, 1980.
Wystawy:
- Stanisław Denkiewicz i jego rzeźby, Muzeum Wsi Radomskiej, 1987, wystawa indywidualna.
Bibliografia i źródła:
- Materiały i dokumenty zgromadzone w teczce osobowej twórcy, Archiwum STL w Lublinie.
- Stanisław Denkiewicz i jego rzeźby, Radom 1987, katalog wystawy.
Opracowała Katarzyna Kraczoń
