Stanisława Galica-Górkiewicz należy do najwybitniejszych, najbardziej wszechstronnych, obdarzonych mnogością talentów artystów podhalańskich. Jest znakomitą instrumentalistką – skrzypaczką prymistką, pisarką a także niestrudzoną dokumentalistką i popularyzatorką kultury regionu.
Urodziła się w 1947 roku w starej góralskiej rodzinie Galiców osiadłej w Bukowinie Tatrzańskiej. Od dzieciństwa pasjonowała się muzyką; została uczennicą Bronisławy Dziadoń-Koniecznej (1894-1968), wyjątkowej, najsłynniejszej podhalańskiej skrzypaczki. Dzięki niej prezentuje muzykę góralską w czystej formie, nieskażonej naleciałościami z innych regionów. W muzyce zachowuje wyróżniającą się w brzmieniu i interpretacji manierę wykonawczą charakterystyczną dla Bukowiny Tatrzańskiej. Kultywuje styl muzykowania wywodzący się od podhalańskich muzyków urodzonych w połowie XIX wieku.
Swoją wiedzę i umiejętności przekazała wielu uczniom. W tym gronie znajdują się wspaniali muzykanci: bracia Stanisław i Andrzej Pietrasowie, Stanisław Wojtyczka, Bartłomiej Koszarek, Tomasz Buńda, Tomasz Łapka, Andrzej Czernik i wielu innych, których uczyła tradycyjnie – ze słuchu. Od 1973 roku współpracuje z Domem Ludowym (obecnie Bukowiańskie Centrum Kultury „Dom Ludowy”) w Bukowinie Tatrzańskiej; przez wiele lat jako pracownik, obecnie społecznie. Pełniła funkcję kierownika kapeli góralskiej, była instruktorką szkółki góralskiego muzykowania, a w latach 1978 – 1982 pełniła funkcję kierowniczą w tej placówce. W tym czasie uczestniczyła w organizacji słynnych wydarzeń: Góralskiego Karnawału i Festiwalu Folkloru Polskiego „Sabałowe Bajania”.
Drugą pasją Stanisławy Górkiewicz jest historia Podhala. Zamiłowanie do opowieści o dawnym życiu zawdzięcza matce. Od lat zbiera podhalańskie historie, fotografie, dokumenty, które opracowuje i publikuje w prasie regionalnej i polonijnej. W latach 1996–2002 w lokalnym zakopiańskim radio prowadziła autorskie audycje. Rzetelnie i z pasją zgromadziła materiały i wspomnienia o Bukowinie Tatrzańskiej. Opublikowała na ich podstawie siedem książek, w tym w 2008 roku pisaną gwarą „Bukowina Tatrzańska – powrót do źródeł”. Jest także autorką przewodnika po Bukowinie Tatrzańskiej. Koncert „Muzyka Skalnego Podhala” z 2010 roku został wydany na płycie dołączonej do katalogu „Nowa Tradycja 2011”. W 2014 roku – Roku Oskara Kolberga wraz z Tymonem Tymańskim – wzięła udział w jednym z filmów cyklu „Szlakiem Kolberga”.
Stanisława Górkiewicz należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych i Związku Podhalan.
Stanisława Górkiewicz w 2011 roku została uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Otrzymała wiele nagród i dyplomów od władz lokalnych i państwowych, w tym w 2014 roku Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za nieocenione zasługi dla kultury polskiej.
Nagrody i odznaczenia:
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2011;
- Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2014;
- Nagroda im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej”, 2022.
- Nagroda Muzyki Źródeł, 2022.
Konkursy:
- Sabałowe Bajania, 1977-2018 – liczne nagrody.
- Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym, trzykrotnie otrzymała I nagrodę, 2010 i 2014 – Nagroda Główna „Baszta”.
- Konkursie Radiowego Centrum Kultury Ludowej PR Fonogram Źródeł 2019 za płytę „Stanisława Galica Górkiewicz – Nuty serdecne”, 2019.
Bibliografia i źródła:
- Mironiuk Nikolska Alicja, Stanisława Galica Górkiewicz, https://www.nagrodakolberg.pl/laureaci-staniszzawa_galica_gcerkiewicz
Opracowała Katarzyna Kraczoń
