Tadeusz Adamski był utalentowanym rzeźbiarzem ludowym, którego twórczość związana była z Łukowskim Ośrodkiem Rzeźby Ludowej. Kontynuował tradycje rodzinne, był synem znanego rzeźbiarza Mariana Adamskiego jednego z założycieli wspomnianego Ośrodka i już w dzieciństwie zetknął się z rzeźbą ludową. W wieku 16 lat wziął udział w konkursie organizowanym przez Muzeum Okręgowe w Lublinie (1972 r.) „Sztuka Ludowa Północnej Lubelszczyzny” uzyskując wyróżnienie.
Swoje rzeźby wykonywał z jednego bloku drewna, rzeźbił przeważnie pojedyncze figury, których kształtu doszukiwał się w obłości drewnianego klocka. Posiadają one czysty, klarowny rysunek, rzeźby nawiązują do tradycji regionu i łączy ich wiele z dziełami dawnych rzeźbiarzy ludowych. Są im wspólne zarówno podporządkowanie kompozycji bryły zasadzie symetrii, spokojny monumentalizm postaci, typ dekoracji rozwiązanej na zasadzie gładkich płaszczyzn z rytmicznymi motywami za pomocą których rzeźbiarz zaznacza fałdy szat, czy włosy, swoje rzeźby pokrywa polichromią.
Tematyka jego prac jest różnorodna, przedstawia sceny z codziennego życia wsi, postaci świętych oraz sceny biblijne. Wykonał wiele rzeźb które znalazły się w zbiorach Muzeum Regionalnego w Łukowie, Muzeum Lubelskim, Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Toruniu, Łodzi, Krakowie. Doskonaląc swój warsztat twórczy, brał udział w wystawach, targach, kiermaszach, plenerach oraz konkursach uzyskując czołowe nagrody i wyróżnienia. Uczestnicząc w targach i kiermaszach niemal zawsze prowadził pokaz wykonywania tradycyjnej rzeźby ludowej. Przez wiele lat prowadził warsztaty rzeźbiarskie w Domu Pracy Twórczej „Reymontówka” w Chlewiskach oraz w szkołach i placówkach kultury. Swoją wiedzę i doświadczenie przekazał również swojej żonie Elżbiecie, córce Annie i synowi Karolowi.
Może poszczycić się także wykonaną przez siebie szopką bożonarodzeniową, która wystawiana była w 2004 r. w Ratuszu w Essen (Niemcy) przez okres Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku, ponadto jego rzeźby zdobiły Konsulat Polski w Kolonii.
Należał do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Zmarł 30 sierpnia 2023 roku.
Nagrody, odznaczenia:
- Nagroda Wojewody III stopnia, 1986
- Stypendium Twórcze Wojewody Siedleckiego, 1988
- Nagroda Wojewody II stopnia, 1989
- Nagroda Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego, 1990
- Półroczne stypendium Ministra Kultury i Sztuki, 1999
- Odznaka „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, 2010
Wystawy:
- Wystawy zbiorowe pokonkursowe w Lublinie, Łukowie, Garwolinie, Kłoczewie, Siedlcach, Białej Podlaskiej, Kolnie, Woli Gułowskiej, Adamowie, Warszawie, Krakowie, Chlewiskach, Wilkowicach.
- Wystawy indywidualne: 1984 r. – w Muzeum w Łukowie, 1999 r. – w Domu Pracy Twórczej w Chlewiskach, 2003 r. – Dresden (Niemcy) – Kraszewski Museum.
- Wystawy zagraniczne, zbiorowe w Niemczech, Austrii, Finlandii, Francji.
Konkursy:
- Sztuka ludowa dla młodzieży wiejskiej Lubelszczyzny, Lublin, 1971, II nagroda;
- Sztuka ludowa północnej Lubelszczyzny, Lublin, 1972, wyróżnienie;
- Sztuka ludowa dla młodzieży wiejskiej Lubelszczyzny, Lublin, 1974, II nagroda;
- Sztuka ludowa kroniką tradycji polskiej wsi, Łuków, 1978, II nagroda;
- Międzynarodowe Targi Poznańskie Konkurs szopek, Poznań, 1983, nagroda specjalna;
- Sztuka ludowa Południowego Podlasia, Biała Podlaska, 1983, III nagroda;
- Sztuka ludowa w X-leciu województwa siedleckiego, Siedlce, 1985, I nagroda;
- Boże Narodzenie w plastyce obrzędowej, 1987, III nagroda;
- Sztuka ludowa Południowego Podlasia i wschodniego Mazowsza, Siedlce, 2000, III nagroda;
- Konkurs na milenijną Szopkę Bożonarodzeniową, Gdańsk, 2000, wyróżnienie;
- Pradzieje zbawienia. Starotestamentowe wizerunki Boga i człowieka, STL, Lublin, 2021, wyróżnienie.
Źródła i bibliografia:
- Adamski Tadeusz, Historia rzeźby ludowej w gminie Adamów, czyli jak, gdzie i kiedy powstał Łukowski Ośrodek Rzeźby Ludowej, Wola Gułowska 2018.
- Ankieta personalna, teczka osobowa – Archiwum STL.
- Ciemiński Łukasz, Widzący spod Lublina, „Pismo Folkowe” 2021, nr 155 (4), s. 32-33.
